Als een typische eighties-boy groeide ik op in een wereld die gedomineerd werd door De Snor. Of nou ja, Tom Selleck had er eentje. En Freddie Mercury. En vanzelfsprekend niet geheel onbelangrijk in dít verhaal: mijn vader. Zo’n bezempje op het gebied tussen de neus… Lees meer
Zo’n elf jaar en vijf maanden oud was ik toen op 22 september 1994 de allereerste aflevering van Friends in Amerika te zien was. 4174 dagen om precies te zijn. We hebben het hier overigens wel over een íets andere tijd, dus het duurde nog… Lees meer
De zoveelste wederopstanding van Teenage Mutant Ninja Turtles in de bioscopen momenteel werpt mij in één klap linea recta terug m’n kindertijd in. Niet alleen omdat de getekende superheldenschildpadden bíjna even oud zijn als ik, hun avonturen waren voor m’n broertje en mijzelf zo ongeveer… Lees meer
Een meisjesachtige jongen. Zo omschreef mijn neefje me toen ik een jaar of tien was. Had ie van zijn moeder gehoord. Of dat klopte, vroeg ie. Een moment wat ik tegelijkertijd nooit zal vergeten uit schaamte, maar óók een allesbepalende ervaring was. Want een meisjesachtige… Lees meer
Zwoele avonden rondom de barbecue, het liefst met je teenslippers in het zand. De zomer is voor veel mensen hét jaargetijde van pure ontspanning. Even helemaal niets. ‘Vakantiemodus aan’, dat idee. Van dat type zat ik dus altijd volledig aan de ándere kant van het… Lees meer
Een rood poesje. Dat leek me in het voorjaar van 2012 een enorm leuk idee naast de asielkat die we toen al hadden. Via Marktplaats kwamen we er eentje tegen. Een kitten van acht weken oud. In Limburg, dat wel. Dus in de auto naar… Lees meer
Als het uitrekent valt het bijna niet te bevatten hoor: in 1990 zag ik de originele versie van De Kleine Zeemeermin voor de allereerste keer. Maar liefst drieëndertig jaar geleden dus. Het avontuur van Ariël werd daarna een ware obsessie voor me: ik had speelgoed,… Lees meer
Toen we tijdens de pandemie met z’n alleen non-stop opgesloten zaten in huis, kreeg ik spontaan de behoefte om de muren van onze keuken geel te schilderen. Of herstel, ik zag het voor me, mijn echtgenoot heeft het uiteindelijke werk verricht. Iets met twee linkerhanden.… Lees meer
Ondanks dat de achterban hier waarschijnlijk niet enorm blij mee gaat zijn, val ik toch maar meteen met de deur in huis. Ik háát het Eurovisie Songfestival. Want hoewel ik qua gay cliché’s behoorlijk goed scoor door het aanbidden van diva’s en zo’n beetje iedere… Lees meer
Wegdromen. Naar een andere tijd. Een andere wereld. Fictief of niet, ik doe het graag. Zo heb ik alle zes de afleveringen van de nieuwe Netflix-serie Queen Charlotte in één dag uitgekeken. Om daarna weer te ontwaken in de keiharde wereld van alledag. Want ook… Lees meer