Maar liefst twee en een half jaar heb ik die fucking bitch buiten de deur kunnen houden. Maar ineens -als een duveltje uit een doosje- stond ze voor m’n deur te bonzen: Tante Cor. En ik kwam er ook nog eens toevallig achter. Beetje last van m’n hoofd, kijkavond op school, ik dacht: eventjes ouderwets zo’n staafje in de neus proppen.

Wat volgde waren vijf dagen eenzame opsluiting. Of nou ja, eigenlijk sliep ik in ‘t bed van zoonlief, terwijl hij warmpjes tegen m’n echtgenoot mocht kruipen. De rest was redelijk normaal: doorwerken via Zoom, wandelen met ‘t hondje en de dagen doorbrengen op m’n kantoortje. Business as usual.

Toch was ik hysterisch blij en gelukkig toen ik officieel Corona-vrij op legale wijze naar buiten kon. Want alleen zijn vind ik écht meer dan prima, maar niet als het moet. En hoe enorm de keuze op Netflix, HBO Max en Disney+ ook moge zijn, zelfs dát gaat vervelen. Behalve The Golden Girls uiteraard, die kunnen altijd. Veel tijd om na te denken, te piekeren en vooruit te kijken. Ook dát deed die verdomde isolatie met mij.

En daarom lees je op dit moment weer vertrouwd mijn column via een eigen website. It’s baaahaaack! Want ik vind dat je alles een keertje geprobeerd moet hebben in het leven, maar die wekelijkse nieuwsbrief tikken was echt niks voor mij. Een deadline op een vast moment, talloze tips bij elkaar zoeken. Niet mijn kopje thee. Vooral omdat er géén verdienmodel aan hing en ‘t dus  bakken aan kostbare tijd kostte. Geduld is daarnaast ook niet bepaald aan mij besteed, dus toen het aantal abonnees ook nog eens stagneerde was de keuze behoorlijk snel gemaakt.

Je gaat Het kasteel van Prins Eric dus niet meer wekelijks in je digitale brievenbus aantreffen, maar gewoon hier. Op ‘t internet. Waar het ooit begonnen is en eigenlijk ook thuishoort. Ik ga weer schrijven wanneer ik inspiratie heb, op zich een redelijk prima uitgangspunt al zeg ik ‘t zelf.

Dus: van harte welkom terug voor de lieve lezers van vroeger. En aangenaam kennis te maken voor nieuwe fans. Zet deze site vóóral bij je bookmarks, want er komt enorm veel leuks aan in 2023! O en voor ik het vergeet, een speciale shoutout naar Sandra van Studio Zaterdag, die al jaren de fantastische illustraties voor me maakt. Alleen die zijn al reden genoeg om nooit te stoppen met schrijven.